bu akşam 5 yıl 2 ay 29 gündür bana yol arkadaşlığı eden günlüğümü bitirmiş bulunmanın hüznü içindeyim.lisede bir hediye çekilişinde benimle tanışıp görevine başladığında başıma neler geleceğini ona ne sebeplerden yazıp da rahatlamaya çalışacağımı tahmin bile edemezdim. ilk sayfada heyecanlı küçük bir liseliyken son sayfada bir seneye mezun olacak öfkeli ve bir o kadar üzgün bir üniversiteliyim. o sayfalarda çok şey değişti ama bir şeyi demekten hiç vazgeçmedim: Kalemle yazmayı öğretene hamdolsun.