Her yandan üstlerine bastıran kalın bulut kitlesine gözlerini kırpıştırarak bakan Harry, "Şimdi ne yapacağız?" dedi
"Hangi yönde gittiğimizi anlamak için treni görmemiz gerek."
"Aşağı in öyleyse, çabucak..."
Gene bulutların altına düştüler, koltuklarında dönerek aşağıyı süzdüler...
"Görüyorum!" diye haykırdı Harry. "İleride... orda!"
Hogwarts Ekspresi, kıpkırmızı bir yılan misali, aşağıda ok gibi gidiyordu.
Gösterge tablosundaki pusulayı kontrol eden Ron, "Kuzeye gidiyor," dedi. "Peki, yarım saatte bir kontrol etsek yeter demek ki. Sıkı tutun..." Bir hamlede bulutların içinden yukarı geçtiler. Bir dakika sonra bir güneş ışığı parıltısı içine dalmışlardı.
Bambaşka bir dünyaydı. Arabanın tekerlekleri pamuksu bulut denizinin kenarına değiyordu, gökyüzü kör edici beyazlıktaki güneşin altında parlak, bitmez tükenmez bir maviydi.
"Şimdi tek derdimiz, uçaklar," dedi Ron.
Birbirlerine bakıp gülmeye başladılar, sonra da susamadılar bir türlü.
Sayfa 71Kitabı okuyor
·
39 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.