-“İlahi! Sen bilirsin ki, ben Kâdir değilim. Kâdir sensin. Ben kim oluyorum!
-“İlahi! Kulun ve peygamberin Yusuf(a.s.) birçok belalar gördü, zindanlara girdi. Fakat derecesi yüksek, hükmü revan olduğu vakit sureti gibi siretinin de güzelliği icabı olarak kardeşlerinin fenalıklarına bakmadı. Onların cüzi paralarını onlara geri verdi, onları affetti, “size bugün serzeniş yoktur!” dedi. Ben de bugün suçlu, sermayesiz olarak huzuruna geldim. Senden af bekliyorum. Af buyur ey Aziz olan Allah.
Sana layık taatim, ibadetim yok.
Ancak senin lütfuna güveniyorum. Senin affına umutlanıyorum.
İlahi! Huzuruna sermaye getirmedim, ümit getirdim.
Allah’ım beni afvinden ümitsiz etme!”
Sayfa 12Kitabı okuyor
·
18 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.