Bütün olup biteni, yüreği yokmuş gibi duygusuz bir şehvetle seyreder. Ne korku duyar, ne nefret. Kendisi bambaşka bir yaratıkmışçasına gözler her şeyi.
Seyredenlerin kafasında hep tek bir fikir çakılıdır: Kendileri duvardaki göstermelik insanlardan daha iyidir ve karşılarına çıkan bütün ahmaklıkların üstesinden gelebilir.