Sıkılmış bir limondan
son birkaç damlayı çıkarmaya çalışır gibi
uzanan birkaç kişi
soğuk güz güneşinin altında.
Kötü bir şarkı
radyosunda gazinonun
birkaç turist
soğuk, çarpıntılı bir deniz.
Ve artık
yaklaşan güzün
ilk serin solukları
havada.
Kendimi yalnız hissetmeliyim
böyle bir ortamda, değil mi?
Ne yalnız ne de hüzünlüyüm oysa…
Bu belki
Dünyayı artık
Her şeyiyle
ve her haliyle sevdiğimden…
Ve belki
Yalnızken de
Evrenin ve kalabalıkların
o sonsuz akışını yani
Bir parçası olduğumu öğrendiğimden…
Sayfa 41
·
35 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.