«Peki kabul, biz birbirimizi o kadar seviyoruz ki hiç kavga
etmeyiz Ne çıkar bundan? Nerede yaşayacağız? Kağıt perdeli
bir mobilyalı odada mı? Haftanın yedi gecesi makarna
yiyerek. Ben senin o hayatı yaşadığını görür ve bunun benim
kabahatimden olduğunu bilirsem...» bir an durakladı ve sonra
çok hafif bir sesle sözünü bitirdi «...hemen hayat sigortası
yaptırıp, bir otomobilin önüne atarım kendimi.»