"İnsanlara işkence yapmaktan hoşlandığını duydum"
"_O zindanlara ilk girdiğimde on beş yaşımdaydım,"
dediğinde gözlerim irileşti, detay verecekti. Bu, bana güvendiği anlamına gelirdi. Yumruklarımı sıkıp derin bir nefes aldım. Zafer çığlıkları atmamak için kendimi zor tutuyordum.
"'_Bundan keyif alıp almadığımı bilmiyorum ama oraya girdiğimde düşündüğüm tek şey, bir an önce uzaklaşmak oluyor. Ne yaptığımı umursamıyorum."
Bir an için onun sistemden ve babasından hoşlanmama ihtimalinin yüksek olduğunu fark ettim. Öyle bir durum kesinlikle işime
yarardı.
"Son bir soru...."
"Güç hayranlığın var mı peki?"