Çocuk kitaplarında daha net görüyoruz hayatı. Yalanlar, savaşlar, ölümler, hastalıklar, Tanrı olmadan, sadece özüyle insan…
Sevdiğim bir kitap oldu. Yeri geldi öyle alıntılar çıktı ki karşıma dalıp gittim. Tuhaftı. Ufacık çocuklara yazılan bir kitapta (?) kendimi bulmak tuhaftı.
Hafızam bana küskün, okuyuşumun üzerinden de biraz zaman geçti. Dolayısıyla uzun uzun anlatamayacağım neler hissettiğimi, nelerin hoşuma gittiğini. Fakat sevgili büyükler, okumanızı, günün birinde bulutlara şiir yazacak sevgiyi içinizde hissetmenizi dilerim.
