Kitaplar, bir zaman bana,insanları sevmek lazım geldiğini, insanları sevince tabiatın, tabiatı sevince dünyanın sevileceğini, oradan yaşama sevinci duyulacağını öğretmiştiler.
Sayfa 41 - Karanfiller ve Domates Suyu Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okuyor
·
25 views
Ben de de tam tersi olmuştu. İnsanın duygusal ve zihinsel deneyimlerini, yalnızlığını yabancılaşmasını, varoluşun karmaşıklığını dile getiren kitaplar okudukça insanlardan nefret etmeye başlamıştım. Okudukça şöyle diyordum kendime : "nasıl olur da bunca ruhsal ızdırap çeken insanlar varken, birileri hâla daha karşısındakine karşı nazik olmaz? Nasıl olurda karşısında ki insanın son dayanma noktası olabileceği gerçeğini göz ardı eder? Vs vs" diye söyleniyordum.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.