Yaşamalı… Gerçek anlamda yaşamalı yani. Pek çoğumuz yaşam şekillerden dolayı, cesur olmayışından ötürü, toplum baskısı altında yapmak istediklerini yapamıyor, yapmak istemediklerini de yapmak zorunda kalıyor. Sonuç itibariyle kendi için yaşamış olmuyor. İleride keşke zamanında şöyle yapsaydım diyebileceğimiz şeyleri düşünüp cesaretle zamanında yapmak, gerekirse riskler almak yaşadım diyebilmek olacaktır.
Haklısınız..
1 sonraki yanıtı göster
her duyguyu tatmalı, üzülmeli, mutlu olmalı, aile sorunları yaşamalı, dost kazığı yemeli, hayallerini başarmalı, aşık olmalı, ama ger duyguyu dürüsçe yaşamalı, sırf bir şeyler yaşamak için kendine yalan söylememeli, tüm hayatını musmutlu yaşamamalı, dibide görmeli, hayatı o zaman yaşadım diyebilir.
Dünyaya gelende vardı sebebi?
Yaşaya bilmedi amaç üretdi.
Düşünür ne yapsam daha gerekli?
Seçtiğim beni de yapsın önemli.
Beni tanısın dünyadakı insan.
Ad,namım olsun da dillere destan.
Bilsinler ne kadar güçlü biriyim.
Görsünler onlardan üstün biriyim.
İyilik arzusu böyle başladı.
Bu fikri kuranın farklılık adı.
Fikir kendi kendine yollar arayır?
Karşıya koyulan hedefe ulaşır.
Yaşayan kendisi fikir yaratdı?
Yaradan bizlere onu burakdı?
Bu fikir nereden böyle başladı?
Belki bu fikri ben yaratdı?
Ama ben kendisi nasıl yarandı?
Belki de ayırmak bunu başlatdı?
Nedense ayırmak bize yakındı.
Bir olan muhtemelen çare olmadı.
Onun verdikleri bize yetmedi.
Yenisin yaratmak arzusu geldi.
Gerçeği zann eder ondan almadı.
Ayrılma anında fikir başladı.
Fikirden biri var bu fikir değil.
Onun kıymeti bilgiden değil.
Onu öne sürün düşünce değil.
Onu var edense hiss değil?
Bu fikrin sorusu anlamamakdan.
O,fikrin sorusu yalnız anlamdan.
Bu fikrin yaptığı istek,seçimdir.
O,fikrin verdiği dakik,elimdir.
Acaba insanlar hangisin seçti?
Seçti de doğrusu hangi hiç bildi?
Doğrusu vardı da bunu yaptılar?
Belki de anlaksız bir yol buldular?
O,fikire görev neden atanmış?
Verilen o,görev neye (kime) ihtiyaçmış?
O,fikir kiymeti nasıl veriyor?
Nasıl da hep çözüm üretiyor?
Kendisi ne yapım,neyleyim söyler?
Kendi mi yollardan birini seçer?
Yoksa verilenler doğru veriler?
Vermese yaşayan ne ede biler?
Ondandır o,fikir hissden kaçmaz.
Hissin dışında da cevap aramaz.
Belki de ayrıca bir fikir oluşmaz?
Yaşayan kendisi bunu yaratmaz?
Yaşayan bizlere görüldü açiz.
Ondandır yerine cevap ararız.
Yaşayan bu fikrin esiri olmuş.
Bu fikir bizleri sevgisiz koymuş.
Sevgiyi yaşayan hep yerinde.
Sevginin kendisi maksad elinde.
Maksadın kendisi benin elinde.
Sevgiye hüküm eden zaten zulümde.
Vücuda yaşam hareketin ne verir?
Gideçeği yeri açıkça gösterir.
Göstermezse nereye gitmeli çaştırar.
Enerjisi tükenir ulaşmaz son bular.
Arı neden çöle çıkar kovadan?
Bilmez şimdi nereye gitsin buradan?
Yollar seçib sonra mı gidecek?
Yoksa net olubda gidecek?
Peki tohumlar nasıl eder hareket?
Kış,ilkbahar,yaz,sonbaharı mı seçecek?
Eğer karıştırsa yaşamına sona geler.
Nasıl doğru anı görüp çiçekler?
Peki insanlar nasıl eder haraket?
Açıksa neden iç böyle felaket?
Seçim yapar yoksa açık yolda yürür?
Açıksa yollar neden büyür?
Her geçen gün sorular da artar.
Günler geçer zamanı da daralar.
Cevap bulamaz sıkıntı yapar.
Sonra kendin zevk arayışına adar.
Sevgi kiminse değil o yaşayan birinin.
Yaşayan nedir ki,soruyu netleşdirin?
Yaşayan ele hisdir,ona yaşam veren ne?
Yaşayana yaşamı hiss den başka verin ne?
Yaşayanı ayırmışız biz ele çoklu yere.
Anlasaydık ayırırdık bu kadar çok yere?
Biri olmuş yaratan, biri ise yaratılan.
Biri olmuş yaşayan,biri ise yaşanan
Söylenmiş ki,sen varsın bir de seni yaratan.
Böyle söylenmiş ona bir de karşıda olan.
Görürsense neyise o,var bir de sen varsın.
Bir de sana bunları gösteren var yaratan.
Bakalım öylemi,doğru verilmiş bunlar?
Görürüm bir köpeği güneşten uzak durar.
Gölge bir yere gider,orada da oturar.
Gölgede otursa da derinden nefes alar.
Bu anda soru geldi,neden orada oturmuş?
Burda olan havayı o,gören nasıl duymuş?
Bu sorunun kendinde ben ve bir köpek olmuş?
Yoksa bu soruyu da hiss kendisi sormuş?
Her ikimiz yaşadık orda olan ortamı.
Her ikimiz anladık orda yaşamı.
Ona baktım anladım o,neden böyle eder?
Yoksa onun etdiğin hiss kendi bana söyler?
O,olanı geçirir ben de hemen olanı.
O,ne geçirir ise nereden bildim cevabı?
Onun geçirdiğini nasıl alarım ondan?
Belki sorup sözle cevap alırım ondan?
Axı o,benden ayrı,ben de ondan aralı.
Ne yapsa da anlarım dursa bile aralı.
Vücutla biz farklıyız, anlayışla farklıyız?
Farklı olsa idik biz,nasıl doğruyu anlarız?
Düşünmüşüz ben ayrı bir de o,varlık ayrı.
O,varlığın yapdığın sözle sormak ayrı.
Soru sorarsan sözle sen,hangi cevap yaranır?
Ama onu net görürsen bilgi bilmek yaranır?
Ama o,beni yaratan hem de onu yaratan.
O,nedir ki görüb sen doğru cevaba çatasan?
Bize verir o,canı hem de bütün cevabı.
O,kendisi nerede kim verecek cevabı?
Gören o,da canlıdır yoksa canı yaratmış?
Yaradır ve yaşatır,yaratmış ve dayanmış?
Onun zamanı yoksa,onda yine yaratır.
Zamanı varsa onun,yaratıp ve dayanmış.
Sözleri duyunca biz sahiblenib bilgi aldık.
O,bilgilerinse açmasın bilzer aldık?
Yoksa kelimeleri mi toplamaya başladık?
Toplayarak kelimeleri netliğe hiç ulaşdık?
Ama soruyu soran kim,bir de cevabı anlan kim?
Ama kendin gören kim,bir de onu gören kim?
Ama çevreyi geçen kim,hareketi eden kim?
Ama bunu bilen kim,bir de bunu yazan kim?
Bizim için olmuşdur yaman birçok o,kimler.
Kimleri çözmek için düşünce fikir eder.
Düşünce onu salmış çıkmaz labirente.
Nereye gitdiyse de çıkmadı gün yüzüne.
Ama bu karanlık yaşam nasıl değişebilir?
Netlik nasıl gelecek bunu kuran düşünür!
Yolu o,bulmak için edir birçok fikirler.
Düşünerek yollardan birini kendi seçer.
Açılmazsa sorular,sadece zulmü yaşar.
Ondandır soru gelir,bunu görürse o,anlar.
Bu verilen sualler onu ezmeye değil.
Bu sorularla hissi,benden ayırmak değil?
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.