"Konuşması bitince Mazhar Müfit'e dönüp mektupların suretlerini almasını ve hatıralarında yazmasını söyledi: Ben yazamazsam sen yazarsın... zaten her şey unutulur... Fakat biz her şeyi gençliğe bırakacağız. O gençlik ki hiçbir şeyi unutmayacaktır. İstikbal ümidinin aydınlık çiçekleridir onlar"