Kemal’le birlikte olduğum zamanlar huzursuzluk duyuyorum. Benim gibi birine kıyasla ne kadar zeki ve olgun olduğunu düşünüyorum hep. Bazen beni süzdüğü zaman, ne kadar sıkıcı olduğumu düşündüğünden eminim. Gerçekte çok tatlı bir insan ve karşılıklı çok güzel sohbet edebiliyoruz. Ama ne zaman başını başka bir yana çevirse, sanki beni terk edecekmiş gibi bir duyguya kapılıyorum. Bir keresinde, giydiği elbisenin sitilini azıcık eleştirecek oldum, hemen yüzünü buruşturdu. Şimdi ona bir şey söylemekten korkuyorum. Genelde, Kemal’in mükemmel olduğunu düşünüyorum. Ama geçen gün, beni evimden alacağına, buluşma yerine otobüsle gelmemi istedi. Birden, bana hiç aldırış etmediğini, onun da diğerleri gibi bir ahlaksız olduğunu düşündüm. Ama o geçti artık. Şimdi Kemal yine mükemmel. Tek sorunum, başını benden öteye çevirdiği zaman duyduğum huzursuzluk.
Bu kadın başkalaşma alışkanlığının isabetli bir örneğidir. Kemal bu alışkanlıkla, bir seferinde olgun, bir seferinde düşüncesiz, bir başka seferinde de ahlaksız olabiliyor. Ama her seferinde, olduğundan başka bir şey oluyor. Oysa Kemal bazen zeki, bazen mükemmel, bazen tatlı, bazen düşüncesiz, bazen de ahlaksız davranabilen bir insanoğlu; tümüyle ahlaksız veya başka bir şey olan bir insanoğlu değil.
Sayfa 113 - Agora kitaplığı,20.basım,İstanbul, Nisan 2022Kitabı okuyor
·
20 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.