“İnsan kendisinde görmeye tahammül edemediği bir özelliğe karşı genellikle kördür. Görmenin yaratacağı olası huzursuzluğun bir savunmasıdır bu. Kişi, kendisinde görmeye tahammül edemediği bir özelliğini karşısında ya arar ya da gördüğü anda tetiklenir. Farkında olmadan içinde taşıdığı, yüzleşemediği ve bastırdığı kendisiyle ilgili başarısızlık, beceriksizlik, çirkinlik, cinsel kimlik gibi hoşnutsuzlukları karşıda gördüğü anda çok olumsuz tepkiler verebilir. Kendine körlük, ötekine aşırı odaklanmayla sonuçlanabilir.”
Sayfa 84Kitabı okuyor
·
9 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.