Esirgemen sözümü ben
Çıkıp gelse de ölüm
Geri götüremez adımlarımı
Ve yıldıramaz beni hiçbir şey gülüm
Ne dikenler bıraktım ardımdan, ne dikenler
Ki uçları hala kanıyor ayaklarımda
Oysa karanfiller ekmiştim yollara
Aşk ile mızrap vurup sevdalı sazıma
Kavgamı türkülemiştim,yarın bakışlı çocuklara
Ve semahlar dönmüştüm turnalar gibi
Pir aşkına, hak aşkına, halk aşkına
Kim söyleyebilir öldüğümü, kim?
Siz türkü gibi dağılırken dağ yollarına
Ve toprak gibi yeşerirken memleketim
Kim söyleyebilir solduğumu, kim?
Ben ölmedim ki, ben ölmedim ki, ben ölmedim ki!