Ahmet Özhan
Dermân arardım derdime derdim bana dermân imiş
Bürhân sorardım aslıma aslım bana bürhân imiş
Sağı solum gözler idim ben dost yüzünü görsem deyü
Ben taşrada arar iken ol cân içinde cân imiş
Öyle sanırdım ayrıyam dost gayrıdır ben gayrıyam
Benden görüp işiteni bildim ki ol cânân imiş
Savm-u sâlât-u hac ile sanma biter zâhid işin
İnsân-ı Kâmil olmaya lâzım olan irfân imiş
Kanden gelir yolun senin ya kande varır menzilin
Nerden gelip gittiğini anlamayan hayvân imiş
Mürşid gerektir bildire Hakk'ı sana Hakk'al-yakîn
Mürşidi olmayanların bildikleri gümân imiş
Anla hemen bir söz dürür yokuş değildir düz dürür
Âlem kamû bir yüz dürür gören anı hayrân imiş
İşit Niyâzî'nin sözün bir nesne örtmez Hakk yüzün
Hakk'dan ayân bir nesne yok gözsüzlere pinhân imiş
·
54 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.