Hiçbir dilde
Eskimeyen bir şiirdir yalnızlık
Asırlardan bu yana.
Dağ olsan
Taş olsan fark etmez
Bir gün girer koluna
Dün gece
İki damla yaş düştü gözlerimden
Biri sana
Biri bana
Ve bu gece
Bütün şiirlerimi bir zarfa koyup
Bırakıyorum kapına
Belki bir dost olur
Yalnızlığına
Yalnızlığıma