Düşünsene!
Kendi toprağında, kendi evinde, üzerine bombalar yağıyor. Ne gidecek bir yerin, ne bombardımanı durdurabilecek bir gücün var.
Yanı başında uyuyan evladın, annen, baban, eşin, gözünün önünde parçalanarak ölüyor.
Ne seni koruyabilecek bir devletin, ne de teselli edebilecek bir kimsen var.
Hangi yanına baksan insan parçacıkları, kan revan.
Ne önünü görebileceğin bir ışık, ne karnını doyurabileceğin bir kuru ekmek ne de bir yudum suyun var.
2011’de Suriye, 2023-2024’te Gazze…
Aynı vahşet, aynı soykırım, aynı insanlık suçu…
··
199 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.