Yitirmek kendini kendinde. Ansızın yolda giderken çattığın kaşlarını müebbetinden çekip almak,büyük bir buhranla yüklenmek zorunda olduğun omzunun kendini ölü bir balık gibi serbest bırakması gibi tükenmek.
Koca bir cadde,boylu boyunca kalabalık,arabalar bekliyor seni,fakat o an o dizlerinin üstüne basamamak, felaketin acayip. Hayat, az ötede kaldırımda ayağını burkman gibi acele meselelerle doldurur seni. Hep gitmek istediğin yerlere gecikirsin, ufak engeller kocaman bir urla paralar seni. Makleb kendini kendinde.