Unutursak kanımız kurusun
Çocuk... kalemim kırıldı.
Gönlüm seni kucaklayamamanın, koruyamamanın kanını döküyor.
Çocuk... düştüğün yerden nice iman tohumu filizlenir, ya benim düştüğüm yer?
Senin ayaklarının tozunun dibi bile değil. Öyle dipteyim ki çocuk.
Çıkar haydi beni bu bataktan.
Çocuk... karşıdan bakınca bir iman kal'ası olan çocuk...
Sen bu ümmete tek başına bir ümmet nasıl olunur gösterdin çocuk...
Biz bir senin yüreğin gibi olabilseydik, sen böyle füzeler karşısında dimdik durmak zorunda olmayacaktın...
Çocuk... topunu cennette meleklerle mi oynarsın şimdi.
Bize ne top ne cennet ne ümmetlik... Bize bi gözyaşı bıraktın bir de düştüğümüz yerlerin aynasını...
··
3.220 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.