Însanlar, hep, kendi çıplak varlıklarını örterler
hep, kendilerine birșeyler eklemeğe, kendilerini birşeylerle çoğaltmağa, birşeylerle süslemeğe, birşeylerle gizlemeğe çalışırlar. Bunlarla da, insan olmalarıın ortaya çıkabileceği kendi, ortaya koyabilecekleri --- o temel, yalın, düz anlam temelinden --- gittikçe daha fazla --- uzaklaşırlar. Oysa insan olmak, bir kişinin en temel yoksunluğu içindeki varlğında ortaya çıkabilir ancak --- kendi varlığını, hiçlik içinde, çıplak,
gizlemeden --- yalın, örtüsüz ve süssüz olarak yaşayınca...
·
460 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.