GÜL YÂD'Â
Ölüme hüsran dersen sultanım
Haşr'a hesap tutan sabır incinir
Yaşamak bir anlık elbette canım
Sonsuzla kıyas etme ânın incinir
Şimdi, önce, gaybı nasıl kim bilir
Ezeli, ebedi yük bilen ins incinir
Zaman, beşerin ayağında zincir
Lâmekâna mihmân ervah incinir
Her cisim, mâna bizim değildir
Emanet bilmesek şu ten incinir
Hiç mi yok bir şey neşe değildir
Kadrini bilmediğin ol aşk incinir
Şah'ım, anca şu gül yâdı bizimdir
Batsa diken ağı sorma, şifâ incinir
Itrı dahi bilsem ölümlere bedeldir
Sanırım can alırken, bir tanrı incinir
ŞâH