–Kim?
+Osman Dabağ, Komutanım. Görümlü jandarma komando tabur komutanlığı komutanım.. Sınırda çatışma...
–Yaralı mı?
+Şehit, komutanım...
Kolunu yüzüne kapatıp hızla gözlerinden akan yaşları sildi. Tekrar dik duruşa geçmeye çalıştı. Ama zorlanıyordu. Murathan farkındaydı. Ölümü ilk kez görüşüydü belki de. Zamanla buna alışacağından henüz haberi yoktu. Ölüme alışır mıydı insan hiç? Ama askersen, işin hem korumak hem de ölmekse alışıyordun her şeye.
Sayfa 93 - Ephesus YayınlarıKitabı okudu
·
105 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.