Ben de asker babaları korumak için asker oldum. Ama koruyamadım. Hiçbirinin ölümüne engel olamadım. Ölürken gözlerine baktım. Kanlı ellerini tuttum. Son nefesleri benim yüzüme vurdu. Nejat, Kenan, Erim, Tahsin, Bahriye, Cemil, Kasım, Gülşah, Taner, Berkan... Ve daha nicesi... 28 tanesi evliydi. Çocukları vardı. Hepsinin ailesine ben haber verdim. O albay gibi... Ben kapılarına dikildim. Bir çocuğun babasının, annesinin ölümü olarak kaldım akıllarında. Tıpkı bizim gibi. Tıpkı senin gibi.
Sayfa 101 - Ephesus YayınlarıKitabı okudu
·
19 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.