Ben yeryüzüne atılmış, haykıran kadınım.
Bu dize beni her seferinde sessiz gözyaşlarına boğuyordu. Çünkü o bendim. Ben o kadınım. Kaybettiklerim için haykırmıştım. Bir kenara atılmıştım. 1000 yıl boyunca yeryüzünde dolaşmıştım. Bu, kendi tabiriyle hayatının eseriydi. Benim içinse bundan çok daha fazlasıydı. Uğruna çabaladım her şeydi bu. Çok uzun zaman önce, dişi tanrısallık ve bilgelik sürgüne gönderildiğinde, cenneteki her şey tüm denge ve uyumla alt üst olmuş ve yeni ve korkunç bir inanç doğmuştu: erkeğin üstünlüğü,hiyerarşik sistem kadınların ve yeryüzü üzerinde tahakküm, yargı ve kontrol. Bu Adem’in tanrısı tarafından tasdik edilen yoluna karşı bir düzenleme, bir reddedişti.
Sayfa 273
·
34 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.