Sartre bu piyesinde, kahramanlarının konuşmalarıyla şu neticeye varıyor: Her insanın, belirli bir noktada durmuş, kalmış, kımıldamaz olmuş mazisi, geride kalan insanlar tarafından hükümlendirilecektir. Artık aktif subjektivizmden istifade edemeyen "ben", mazisinden kaçıp kurtulamaz, onun ağırlığı altında ezilir, öteki insanlar onun üzerine üşüşürler, o ise kendi içine gömülmüştür; işte böylece cehennem etrafımızdaki insanlardır. - önsöz
·
38 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.