Gönderi

"Dolayısıyla hala sevdiğini düşünüyorum. Fakat onun artık sevmediğine kani olduğunu hissediyorum. Ancak yanıldığına inanıyorum. O yüzden bunları anlatıyorum."

"Kendisi bile farkında değil hala sevdiğinin... Ben de uzunca bir süre artık sevmiyorum demiştim. Çokça inkar etmiştim. Vazgeçtiğimi sanmıştım. Sonra hep yanıldım. İçten içe hep seviyormuşum aslında..."

"Ben onun hayatındayken onu incitmemek için kendimi ne kadar çok incittim, hiç farkında değil. Yine de sevdim, her şeye rağmen. Güzel düşündüm. Öyle olunca daha birçok kırıldım. Sonra yine sevdim. Sense sadece kendi kırgınlığında kalmışsın. Oysa ikimiz de çok kırılmıştık. Birlikte halledebilirdik."

"Duygularımı estetik bir şekilde sunmaya çalışıyorum. Fakat bu onların gerçek olmadığı anlamına gelmiyor. Seven inanır, sevmeyene ne anlatsan beyhude..."

"Sonlara doğru sen beni suçlayarak kendini kurtarmaya çalışmışsın. Uzunca bir süre yaptığın vicdanı -ki vicdanlı olduğunu düşünürdüm- sonraları beni suçlayarak rahatlatmaya çalışmışsın. Oysa ne çok kandırdığını beni, en iyi ben biliyorum. Ben yine de seni toplamda çok sevdim. Hala da seviyorum. Sendeki iyiye, güzele dair şeyleri daha çok buluyorum. Geçmişteki üzüntüme ve öfkeme rağmen seni affediyorum. Sevmek böyle bir şey işte. Sevdiğinde her şeyi yapabiliyorsun. Her şeyi göze alabiliyorsun. Sense bende kötüye dair ne varsa hepsini arıyorsun. Sanırım gerçekten beni sevmiyorsun. Bu ağırlıkla yaşamak zor. Ama bilmeni isterim ki ben seni hep sevdim. Hala da seviyorum. Tek isteğim senden kendini benim seni sevmediğim ve önemsemediğim konusunda kandırmaman."

"Ben seni önemsemesem, sana hiç değer vermesem sana bu kadar dürüst hiç olmazdım."