Bugün...
"Bugün resmen bariz iki farklı flörtöz yaklaşımı reddettim. Normalde bir erkek atlar bunlara hemen. Hiç kaçırmaz fırsatı. Fakat o toplara hiç girmiyorum. Kendime söz verdim. Uzunca bir süre kadın olmayacak hayatımda. Bir kişi hariç. Zaten onu da herkes biliyor. Fakat o da yok aslında.
Lakin şunu fark ettim. Sosyal ortamda pozitif, zeki, espirili, özgüvenli sinyallemeleri doğal olarak yapıp kadınlardan yine de uzak durduğunuzda, kadınlar size daha birçok yaklaşıyorlar. Bu da ilginç bir paradoks.
Kadınlara fazla yaklaşırsan kaçıyorlar. Uzak, rahat ve kendinden emin olursan sana geliyorlar. İlginç bir denklem.
Bunları bildiğim halde kafa oyunu yapmadan sevdiğime onu sevdiğimi delicesine söylüyorum. Gerçek aşk böyle bir şey işte. Olay saf manipülasyon değil. Manipülasyonla gelenden ne olacak. Aynı şekilde gider.
Zaten değer verdiğiniz bir insan varsa onun için çabalarsınız. Ben ise önemsemediğim bir insan için hiç uğraşmam bile. Şuana kadar hayatımda intikam aldığım bir kişi bile hatırlamıyorum. Doğama ters.
Fakat bu tıynette olan insanlar, diğer insanlara da kronik bir şekilde paranoya ile bakar. Onları da kendisi gibi sanar. Ben ise onun bu hilkatta olduğuna inanmıyorum. Öyle olsaydı onu sevmekte daha da fazla zorlanırdım herhalde. O muhtemelen koşulların getirdiği geçici bir güvensizlikle bu şekilde düşünüyor olabilir.
O sebeple belki benden uzak duruyordur. Ya da belki beni hiç önemsemiyordur. Karşımda hiçbir muhatap olmadığı için bakıldığında havaya konuşuyor gibi oluyorum. Lakin tahminlerim bu yönde. Yine de ben onu sevmeyi seviyorum. Bir tek onu böylesine, kalıcı ve gerçek bir şekilde tüm doğallığımla sevdim. Başka birine bu değerli hazineyi sunmaya hiç istemim yok.
Onun özünün iyi olduğunu tasavvur ediyorum. Ona güvenmeyi seçiyorum. Yanılma ihtimalimi de göze alarak, öyle olsa bile onu affederek, tüm her şeyimle onu severek ondaki iyiliği bulup çıkararak, onu ay gibi parlatmak, güneş gibi açmak istiyorum."
- Crescent Moon Lover
·
225 views
"Dolayısıyla hala sevdiğini düşünüyorum. Fakat onun artık sevmediğine kani olduğunu hissediyorum. Ancak yanıldığına inanıyorum. O yüzden bunları anlatıyorum."
"Kendisi bile farkında değil hala sevdiğinin... Ben de uzunca bir süre artık sevmiyorum demiştim. Çokça inkar etmiştim. Vazgeçtiğimi sanmıştım. Sonra hep yanıldım. İçten içe hep seviyormuşum aslında..."
"Ben onun hayatındayken onu incitmemek için kendimi ne kadar çok incittim, hiç farkında değil. Yine de sevdim, her şeye rağmen. Güzel düşündüm. Öyle olunca daha birçok kırıldım. Sonra yine sevdim. Sense sadece kendi kırgınlığında kalmışsın. Oysa ikimiz de çok kırılmıştık. Birlikte halledebilirdik."
"Duygularımı estetik bir şekilde sunmaya çalışıyorum. Fakat bu onların gerçek olmadığı anlamına gelmiyor. Seven inanır, sevmeyene ne anlatsan beyhude..."
"Sonlara doğru sen beni suçlayarak kendini kurtarmaya çalışmışsın. Uzunca bir süre yaptığın vicdanı -ki vicdanlı olduğunu düşünürdüm- sonraları beni suçlayarak rahatlatmaya çalışmışsın. Oysa ne çok kandırdığını beni, en iyi ben biliyorum. Ben yine de seni toplamda çok sevdim. Hala da seviyorum. Sendeki iyiye, güzele dair şeyleri daha çok buluyorum. Geçmişteki üzüntüme ve öfkeme rağmen seni affediyorum. Sevmek böyle bir şey işte. Sevdiğinde her şeyi yapabiliyorsun. Her şeyi göze alabiliyorsun. Sense bende kötüye dair ne varsa hepsini arıyorsun. Sanırım gerçekten beni sevmiyorsun. Bu ağırlıkla yaşamak zor. Ama bilmeni isterim ki ben seni hep sevdim. Hala da seviyorum. Tek isteğim senden kendini benim seni sevmediğim ve önemsemediğim konusunda kandırmaman."
"Ben seni önemsemesem, sana hiç değer vermesem sana bu kadar dürüst hiç olmazdım."
"Sen şimdi bütün bunlara da inanmıyorsundur. Seni zorlamayacağım. İster inan ister inanma. Eskiden sevginin, aşkın karşılıklı olması gerektiğine inanırdım. Fakat artık anladım ki senin sevdiğin, seni sevmeyebilir, sana inanmayabilir. İnsan bu yükle yaşamasını öğrenmeli."
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.