Ben nefsimi tebrie etmiyorum, nefsim her fenalığı ister.
Fakat şu fâni dünyada, şu muvakkat misafirhanede, ihtiyarlık zamanında, kısa bir ömürde, az bir lezzet için; ebedî, daimî hayatını ve saadet-i ebediyesini berbad etmek, ehl-i aklın kârı değil.
Ehl-i aklın ve zîşuurun kârı olmadığından, nefs-i emmarem ister istemez akla tabi olmuştur...
Sayfa 13Kitabı okuyor
·
65 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.