Yaşam; içindekilerin kırıldığı anda başlar, dışardan bir müdahale ile son da bulabilir… içimizdeki yaraların dışa sızan karanlığında aradıklarımızda kavuştuğun vakit bir mucize beklersin değil mi? Kim bilir zihninin içinde yarattığın dünyanın izdüşümünden bir başka evrende yaşamın daha adrenalin dolu olabilir. İşte kahramanımızın da yaşamı zihnindeki bir farkındalıkla başlar ve bir çok yaşama dokunur. Bazen bir dokunuş taşı gediğine oturturken, bazen de bir çakıl taşı devirmiştir koca koca taşları… insan bu dünyanın gerçekten virüsü olabilir mi?