Hugo, mahkumun iç dünyasını olağanüstü bir incelikle betimler ve onun geçmişiyle olan hesaplaşmasını derinlemesine işler. Mahkumun son gününde yaşadığı çaresizlik, pişmanlık ve umutsuzluk, okuyucuya dokunaklı bir duygu seli yaşatır. Aynı zamanda, mahkumun içindeki direniş ve umut ateşi, onun son nefesine kadar sönmez.
Eser, insanın adalet arayışı ve özgürlük hasreti üzerine derinlemesine düşündürür. Hugo'nun dilindeki güçlü anlatım, okuyucuyu hikayenin içine çeker ve onun duygusal bir yolculuğa çıkmasını sağlar.
Bir İdam Mahkumunun Son Günü, insanın en kırılgan anlarını ve içsel çatışmalarını gözler önüne sererken, aynı zamanda umudun ve insanın direnişinin gücünü de vurgular.
