Gönderi

"Yer­yü­zün­de ya­pa­yal­nı­zım; kim­se te­nez­zül edip be­ni dü­şün­mü­yor. Pa­ra ka­zan­dı­ğı­nı gör­dü­ğüm her­kes­te bir utan­maz­lık, bir acı­ma­sız­lık var ki ben ken­dim­de duy­mu­yo­rum. Ben, ça­bu­cak mer­ha­me­te gel­di­ğim için ba­na kin bağ­la­dı­lar. Ah! Çok geç­mez, ben ölü­rüm; ya aç­lık­tan, ya da in­san­la­rı ka­tı yü­rek­li gö­rüp üzül­mek­ten!"
Sayfa 253Kitabı okudu
·
29 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.