... çocuğun en çok ihtiyaç duyduğu şey (a) anne babası tarafından sahiden insan olarak sevildiğinden, (b) kendisinin onlara duyduğu sevginin de sahiden kabul edildiğinden kesinkes emin olmaktır. Çocuk verilen bu güvenceye inanarak gerçek nesnelerine emniyetle yaslanabildiği ölçüde endişeye kapılmadan
yavaş yavaş çocuksu bağımlılıktan vazgeçebilir. Bu güvence verilmediği takdirde nesneleriyle ilişkisi ayrılma kaygısıyla o kadar yüklü olur ki çocuksu bağımlılık tutumundan vazgeçemez; çünkü vazgeçerse, giderilmemiş duygusal ihtiyaçlarının karşılanmasından büsbütün ümidini kesmiş olacaktır. Çocuğun insan olarak sevilme ve sevgisinin kabul görmesi arzusunun hüsrana uğraması, yaşayabileceği en büyük travmadır. Çocuksu cinselliğin türlü biçimlerine saplanmaya yol açan da her şeyden önce bu travmadır; çocuk çareyi bunlarda arar; çünkü dışarıdaki nesneleriyle kuramadığı duygusal ilişkileri ikame tatminlerle telafi etmeye çalışmaktadır. Bu ikame tatminlerin (örneğin mastürbasyon, anal erotizm) hepsi temelde dış
dünyadaki nesnelerle tatmin edici ilişki kurulamadığında mecbur kalınan içselleştirilmiş nesnelerle ilişkiyi temsil eder.
Sayfa 29Kitabı okudu
·
72 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.