Aslında... Anlatılan hiçbir masal güzel bitmedi.
Bazen ümitvâr kılınmak istendik, ve sonucu güzelleştirdik,
Bazen hayırlısı dendi... Öyle olması için bekledik... Sonucun güzel olmasını istedik!
Diziler çekildi, filmler... Oynayanlar hep mutlu bitirdi. Yarım kalan hep biz seyirciler olduk.
Mutlu olmayı bekledik...
Keşke kendi mutluluğumuz için yalnızca seyirci kalmayıp çaba sarfetseydik...
Tevekkül de bu değil miydi?