Rus aydınlarının büyük çoğunluğu, günümüzde olduğu gibi Puşkin'in zamanında da devlet dairelerinde ya da demiryolları ve bankalarda memur olarak çalışıyor, daha doğrusu çeşitli yollarla geçimini sağlıyor, bilimle uğraşıyor, konferanslar veriyordu, kısacası, maaşlarını alıyorlar, iskambil oynuyorlar, kendilerine göre düzenli, huzurlu, durağan bir yaşam sürüyorlardı, Çingene obalarında ya da günümüze daha uygun olan yerlere sığınma özlemi duymadan yaşayıp gidiyorlardı. Sadece yumuşak Rus çizgileri katılmış "Avrupa sosyalizmine bir parça benzeyen" bir liberalizme kapağı atmışlardı. Aslında bunlar yalnızca bir zaman sorunudur. Biri henüz kaygılanmaya başlamamışken, ötekinin kapalı bir kapıya varıp, hızla kafasını çarpmasıdır bütün mesele. Halka alçakgönüllüce yaklaşıp kurtuluş yolunu bulamadıkları takdirde, zamanla herkesi aynı yazgı beklemektedir. Diyelim ki herkesi beklemiyor bu: Yalnızca "seçkinler" zümresinin onda biri bile, geriye kalan büyük çoğunluğu tedirgin etmeye yeter.
Sayfa 1104 - 1105 Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
·
22 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.