Gelişmiş insan hüznünün, mutluluğunun, özleminin, kaygısının, coşkusunun;
yani duygularının farkına varır. Mesela hüzün, kendi başına müthiş bir deryadır. Hüzünlenemeyen insan gelişmemiş bir insandır. Kendinden kopukluğunun,
içindeki öze olan özlemin farkında değildir.