İrfan, insanoğlunun has bahçesi. Ayırmaz, birleştirir. Bu bahçede kinler susar, duvarlar yıkılır, anlaşmazlıklar sona erer. İrfan kendini tanımakla başlar. Kendini tanımak, önyargıların köleliğinden kurtulmaktır, önyargıların ve yalanların. Tecessüsü madde dünyasına çivilemeyen, zekayı zirveye kanatlandıran, uzun ve çileli bir nefis terbiyesi, irfan.
Sayfa 33Kitabı okuyor
·
22 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.