Yenilmez
Beni saran geceden başka,
Mezar kadar kara baştan başa.
Hangi Tanrılar bahşetmişse bana, Şükrederim yenilmez ruhum için onlara!
Koşulların öldürücü pençesinde bile Ne korktum, ne de ağladım kimselere!
Kaderin sopasıyla kanasa da başım,
Yine de boyun eğmedim!
Öfke ve gözyaşı dolu bu yerin ötesinde Görünmez gölgelerin dehşetinden başka bir şey. Ve beni bulur o senelerin tehdidi, Bulacaktır da korkusuz bir halde beni.
Kapı ne kadar dar olsa da
Cezalarım ne kadar ağır olsa da,
KADERİMİN EFENDİSİ DE BENİM, RUHUMUN KAΡΤΑNI DA!
William Ernest Henley
·
309 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.