Bahtım , kendisine bakarken , kalbinin tabaklarını teker teker aşıp da o en derindeki noktaya inebilen, kendi güzelliğini aşıp da o güzelliğin kaynağını gören , kendi güzelliğini geçip de güzelliğin merkezine yürüyen , sûreti aşıp asla yönelen, asılların da üzerindeki aslı bilen Yûsuf'u gördüğümden.
Bahtım , Yusuf'un , güzelliğinin de ötesindeki güzelliğini gördüğünü gördüğümden.
Böyle bir Yusuf'u derinliğimde taşıdığımdan.