Efendimiz, (sav) bizden bir bardak su isteseydi, hayattaki en büyük şeref olmaz mıydı bu bizim için? Hayat boyu bununla iftihar etmez miydik? Bir bardak su kaybettim, yazık oldu, zarara uğradım diye düşünür müydük? Oysa dünyamızın tamamının değeri bir bardak su kadar bile değildir Rabbimiz katında. Peygamberimiz değil, bizzat Cenab-ı Hakk'ın kendisi bizden ömrümüzü, dünyamızı, mal ve mülkümüzü istemiş, ayetin ifadesiyle cennet karşılığında satın almışsa (Tevbe, 111), bu bir iltifat değil de nedir?