Düşününce, o an idrakine vardı; bu dünyanın ölülerin dünyası olduğunu. Yaşayanlar, sadece uykudaydı. O ise hakikate uyanmıştı. Ölümün gerçekliğini, yaşamın gerçekliğine katmıştı, ölülerinkini de kendininkine. İçine düştüğü durum açıktı, tıpkı ne olduğu gibi. İki dünya arasında bir gezgindi. Bundan şüphesi yoktu.