bir hüzünle korur parçalanıp giden özümüzü
...
dağlara gitsen kurda kuşa ayrılsan
Çiçeklere böceklere baksa başın
diye anlattım hüznüdür diye yazdım
genç kalbimin yalanları ne acılar duydum
ve düşünmeye başladım hüznü bu
Çağdaşlarımın öldürdüğü kelimeyi
Evvelini
Kalbimdeki yerini evlerini
Hamdolsun evrendeki dehşetten korkulardan
Koruyana ki
Çekip dizimizi karnımıza
Toprağın geldiğimiz noktasına eğilerek yumuşaklıkla eserimizin içine bakarak
Cennet hediyen cehennem benim eserim hamdolsun hamdolsun dünyadaki dehşetten
Koruyana ki bize gizli kendisine açık nedeni
Bir hüzünle korur parçalanıp giden özümüzü...
Sayfa 75
·
268 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.