Bugün 22 oldum.
21. Yaşımın büyüttüğü kişiye baktıkça şaşkınlığımı gizleyemiyorum, onu hep teselli etmek istiyorum, yaşadıklarının dehşetinden alemlerin Rabbi olan Allah’a sığınması gerektiği temennisinde bulunuyorum.
O, beni büyüttü ve artık 22 oldum, çok şey öğrendim.
Bu hayatta herkesten her şeyden vazgeçebilmenin kolaylığını gördüm.
İstediğim/ hayal ettiğim şeyler var olmasını umut edip, hayırlısını istediğim.
Ve O’na teslim oldum, olmam gerektiğini öğrendim.
İyi zan besliyorum, nefsimi zorlasa da (insanlara karşı).
Eskisi gibi sevemiyorum kimseleri, nefret etmemek için direnmekten yoruldum.
Var olmak için ekstra bir çabaya girmiyorum artık.
Beni sevsinler diye kendimden ödün vermiyorum sevmek isteyen, anlaşmaya gönlü olan sessizliğinden de sevmesini biliyor.
Eveet sen kocaman oldun ben yoruldum. Sevgiyle kal sevgili kendim.
Yaşarsan 23. yaşında tekrar sana yazarım görüşmek üzere.
Unutma;mutlu olucam de bas ve yürü!
·
230 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.