Düşüncelerinin temelden değiştiğini anlıyordu. Bütün bu verimli topraklarda, yağmurlar altında hüzün edinilen bir duygu değil, yaşamın ta kendisiydi. Her şeyde vardı. Dinmeyen yağmurlarda da, yağmurla kabaran toprakta da, ırmaklara, denize kum taşıyan sellerde de, deniz kıyısındaki tahta barakalarda da, kamıştan yapılmış kulubelerde de. Insanı kendi içine çekiyordu.
Sayfa 127 - 1. Baskı Şubat 2006 İmge KitapeviKitabı okudu
·
27 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.