Küçük not defterine yazdığı Freud'un sözlerini
bulup yeniden okudu. 'Bu adam, kendisine kadar gelen insan bilgilerini kuşkusuz iki katına çıkardı' diye düşünürdü.
Kitaplarının bir yerinde şöyle yazmıştı: "Son bağlantı: doğa ölümdür. Çünkü öldürür. Doğa her zaman bizi tehdit eden bir aşırılıktır." Dünyanın bilinmez bir güç tarafından insanlara bağışlanmış olduğu konusundaki bütün düşünceler yanlıştı. Evrenin de, dünyanın da insanları koruyan bir yanı yoktu. Milyarlarca rastlantıyla oluşmuş, uzaktan masmavi görünen bu gezegende, insanların ortaya çıkışı da bu rastlantılar arasındaydı. Rastlantıyla oluşmuş bir varlık neden korunsundu? Zaten neden varolduğunu bilmiyor, sonra da yok olup gidiyordu. Doğanın da kendi yaşamı vardı.
İnsanların yaşamına uymayan kör bir yaşamdı bu. Gerçek olan bu denizlerdi. Sonsuz, tehlikeli okyanuslar, birbirine ulaşan bitimsiz sular.