Kitapta yüzü çilli, semiz Hansel’in kafesten dışarı uzattığı kuru dalı oğlanın parmağı sanan yüzü çıbanlarla kaplı cadınınki gibi korkunç resimler değil, altın rengi uzun elbiseler içinde palmiyelerin altına, pınarları çevreleyen mermerlerin üzerine uzanmış, kalçalarına kadar uzanan kara saçlı güzel kızları gösteren ve altın yaldızlı çerçeveleri olan tablolar var.
Bu kitabın neden bana uygun olmadığını anlamıyorum. Hep çocukların masallara ihtiyacı olduğu söylenmez mi?