Hayret etmem bir kar tanesine,
deniz kabuğuna, yaz manzarasına ya da yıldızların görkemine: Benim hayretim, altında evrenin yattığı zorunlu güzelliğedir; her şeyin resimsel olduğuna ve olmak zorunda olduğuna, gökkuşağının, ufuk çizgisinin, gökkubbenin kemerlerinin gözün tabiatına uyan birer sonuç olduğunadır. Baktığım her yerde ihtişam ve zarafet görmekten başkası elimden gelmezken, heves dolu budalaların beni bir çiçek bahçesini, ışıkla altına bulanmış bir bulutu veya bir şelaleyi takdir etmek için çekip götürmesi gerekmiyor.
İçte yatan zorunluluk, kargaşanın çehresine güzelliğin gülünü nakşederken ve Doğa'daki ana maksadı uyum ve neşe olarak dışa vururken, orada ya da burada rastgele bir pırıltıyı seçmek ne kadar da boşuna.
Sayfa 55Kitabı okudu
·
50 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.