Ki sen bu isen özür dilerim bilmeden sevdim! demiş Kafka.
Fernando Pessoa'dan bir alıntıyla başlayalım; "eğer senin olduğun şeyin bu olduğuna emin olsaydım, seni sevme hayalinin etrafında bir din kurardım." Şöyle ki; insan inandığı kişi için ancak inandığı kadar savaşır.. Konu asla birini gerçekten sevmekle ilgili değil çünkü daha çok birini sevebilmeye olan inançla ilgili ve geride kaldığında bazı şeyler acısı kolay halledilmiyor.. Olmamışçasına davranmak, sanki hiç karşılaşılmamış gibi yoluna devam etmek kalbi yerinde insanların harcı da değil üstelik.. Bu yüzden hangi şeye yönelirsek yönelelim önce ona olan inancımızı tartmamız gerekiyor.. Sallantıda olan, sana iyi hissettirmeyen, hatta acabalarla dolu bir duyguda kalmak insanın kendine olan sevgisine de zarar veriyor. Elbette seveceğiz, sevginin ana dilinde yaşayıp, yaşatacağız, yara alıp, kanatacağız, yani öğreneceğiz.. Şundan çok eminim; bazı hisleri yaşamaktan korkmak onu yaşamaktan daha zordur, uçurumun kenarında sallanırken düşeceğim hissiyatı oradan bir an önce düşüp gitmekten daha büyük bir misal..
[Alıntı]
·
155 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.