Çok uzun bir uykuya yatmış, uyumuş ve uyanmıştı Kumru. "Üç, iki bir..." diye düşünmüştü hayata yeniden döndüğünde.
Sanki sihirli bir değnek ona yaklaşmıştı ve gözlerini ikinci kez açtığı hayatı asla eskisi gibi olmayacaktı. Oysa o sihirli değnek hiçbir zaman var olmamıştı. Kumru gözlerini hangi
hayata kapattıysa aynısına açmıştı. Üstelik artık içinde "Zorlaştırma, kolaylaştır." diyen bir ses de yoktu.
"Zorlaştr." diyordu kalbi,
"Dibine kadar, sonuna kadar zorlaştır.''
·
7 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.