Lord Daren (3)
"Lordlar ve vârisler, Daren?" diye sordum. "Bunu Kimse istemedi. Kimse Lord veya vâris olmaktan feragat etmek istemedi." Çünkü şimdi olacak olan buydu. Artık kim olduğumuzun ya da hangi krallıkta olduğumuzun bir önemi kalmamıştı. Artık herkes gerçek anlamda karşımıza dikilebilirdi. Ve başkaları Lord ve vâris olabilirdi.
Bir şey kaçırıyormuşum gibi Kaşlarını kaldırdı.
"Sen istemiyorsun." dedim inanamayarak. "Tanrım! Sen istemiyorsun ve bunun için benden sakladın."
(syf 143)
...
"Diyara ilk geldiğimde, Toprak sarayı'nda bizi salona almışlardı ve tek tek lordlar içeri giriyordu. Periler kulağımıza sizin kim olduğunuzu fısıldıyordu." O ânı hatırlayınca gülümsedim. "Sen içeriye girdiğinde, çok tuhaf ama çok kuvvetli bir şey hissetmiştim. Sana bakmak çok büyük, çok farklı..." Kelimeleri toparlayabilmek için dudaklarımı birbirine bastırdım. "Yepyeni bir şeye bakmak gibi hissettirdi. Bilinmeyen ama o kadar kuvvetli bir his ki. Yeni bir yaşam gibiydi. Çok hızlıydı, o kadar ani çarpmıştı ki sadece bir saniyede olsa dönüp bakmanı ve gözlerini görmeyi istemiştim. Ama bunu Kendime bile itiraf etmemiştim. İnkâr edip kaçmam gerektiğini söylüyordum kendime."
" kaçmıştın da." Kapalı Gözlerinin ardından çarpık bir şekilde gülümsedi. Bu gülümseme gökyüzünde bedeldi.
" Sen yolumu kesene kadar," diye görmese de gözlerimi devirdim. Korkunç bir alevden duvarla karşımda belirivermişti.
"Yolunu kaybediyordun Su vârisi," dedi. "Buna nasıl izin verirdim."
"onun yerine aklını kaybetsin mi dedin?" Kalbimde nahoş bir etki bırakacak şekilde kıkırdadı.
"Aklımı aldın mı diyorsun?"
(syf 263)
·
56 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.