"Saat gece yarısını geçince odama sığamayıp sahile çıktım. Avare yürüyen insanları mutluluğunu izledim uzun uzun. İlk kez buna tahammül edemedim. Örümcek ağına yakalanmış bir böcek gibi ev sahibinin gelip beni yemesini beklemekten usandım. Öldürmüyordu beni. Benim orada öylece eli kolu bağlı kalmamdan hoşnut olduğu besbelliydi. Aman dilememi bekliyordu belki. Yahut beni öldürmesi için ona yalvaracağıma sanıyordu. Yapmam diyememek ne acı."
Sayfa 546 - Pukka Yayınları, OzanKitabı okudu
·
26 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.